Wysiadam z pociągu 2022 na stację 2023

 To już czwarte podsumowanie (chciałam napisać w tym roku, brawo ja) roczne na tym blogu.

A zdjęcie z poprzedniego sylwestra na tym nie wyszłam dobrze, ale kto się tam skapnie :p. Ważne, że robione w roku, którego podsumowanie piszę, bo po północy.

1. Wysiadam... Serio, ten rok mnie wykończył... Narzekałam na 2020, na 2021... Życie pokazało mi, że może być jeszcze gorzej, więc powinnam się cieszyć z tego, co mam. Cieszę, były dobre chwile, o których wspomnę, chwile, które podnosiły mnie z kolan. Nawet nie chwile, ale po prostu ludzie...

Najpierw trudności tego roku:

~ Nie umiem za bardzo pisać i może nawet nie chcę o tym, co przeszliśmy. Już pod koniec 2021 roku dowiedziałam się, że mama jest ciężko chora. 13 lat temu rak zabrał moją babcię. Umiem powiedzieć, kiedy to było, tylko, dlatego że niedługo potem urodziła się moja siostra. Wydaje mi się, jakby to było wczoraj. Taki żal na niesprawiedliwość losu pozostał do dziś, a teraz... Brakło mi słów. 

Ten rok to była jedna wielka walka. Mama... Jak słyszałam, przez co przeszła pomyślałam, że jest najsilniejszą osobą na świecie. Mogłabym tu jeszcze pluć jadem na los, na lekarzy, którzy czasem zawodzili, ale to nic nie zmieni, a ja już i tak płaczę, pisząc. Walczymy dalej, na ten rok patrzę jednocześnie z lękiem i nadzieją. 

~ Wojna. To było coś, o czym się nie myślało. Jak naiwne dzieci wierzyliśmy, że historia czegoś ludzi nauczyła... Tu też się nie rozpisuję, choć jeszcze o pewnej rzeczy myślę, że wspomnę następnym razem. 

~ Napisałam, że ludzie podnosili mnie na duchu. Jednak to też był roku, w którym nauczyłam się, że czasem znajomości są chwilowe. Nawet te intensywne, szczere prawdziwe mogą się skończyć tak po prostu. Czasem jakieś nieporozumienie, sprzeczność myśli albo sam czas może zakończyć przyjaźń. 

~ W Boże Narodzenie odeszła babcia mojego męża... Nie znałam jej aż tak dobrze, ale zawsze pozostanie w pamięci jako serdeczna kobieta, która, mimo iż czasem lubiła ponarzekać, zawsze witała mnie ze szczerym uśmiechem. Żyła długo, a jednak pozostawiła pustkę po sobie...

~ W tym roku też za tęczowy most pokicała Ginny. Króliczek mojej siostry. Ta chwila też była ciężka, bo biedactwo zachorowało i trzeba było podjąć trudną decyzję...

Oh gimme something to take the edge off

Czas na przyjemniejszą część tego posta. 

2. Koncerty

 

 

Była moc. Idealny koncert, by móc się wykrzyczeć, zwłaszcza gdy zna się teksty większości piosenek <3

Ten koncert był dwa razy przekładany przez pandemię. Warto było czekać i przedzierać się przez śnieżną zamieć, by na niego dotrzeć. Nightwish — piękne wykonanie, cudny głos, wspaniałe efekty na Arenie Gliwice. Beast in Black — też mnie pozytywnie zaskoczyli zwłaszcza swoją "choreografią". Kiedy gitarzyści mają układ, a wokalista biega po całej scenie i na dodatek osiąga tak wysoki wokal, to szczena opada xD.

Wrzucam dla zimowej atmosfery. Naprawdę wtedy sypało. Szkoda, że nie utrzymało się do świąt. 

2. Wycieczki

~ Zacznę od najważniejszej majówki w Zakopanem. Opisałam ją pod tymi linkami <1> <2> <3> <4>. Ten wyjazd był po prostu, kurwa, zajebisty!

- Nie przeklinaj!

- Dlaczego?

- Bo to blog kulturalny. 

- Ale ekspresja to też kultura. Muszę wyrazić swoje emocje. Zresztą niech się przyzwyczają, żeby się nikt nie zdziwił, że w mojej książce o trudnej młodzieży są brzydkie słowa. Czasem one po prostu bardziej pasują i więcej wyrażają. Nie da się wszystkiego opisać poetyckim językiem. 

- A przed wschodem słońca podjebał różę czerwoną z ogrodu sąsiada, by swojej lubej ją wręczyć. Ona z zachwytu się rozebrała i do świtania mogli się...

- Mózgu przestań!

 

~ Jak zaczęłam pisać, tak w głowie zagrała mi piosenka Jopek, którą wrzuciłam na początku. W tym roku wysiadłam nie tylko psychicznie, ale właśnie, żeby psychicznie odpocząć, wysiadałam na stacjach:

Stacja Częstochowa x3 (o tym będzie osobny post)

Stacja Warszawa  x2

Stacja Łódź x2 <Odpływam>

Na każdej z tych stacji czekali na mnie ludzie. Rozmowy, spacery, czasem alkohol, zwierzanie się, śmianie z głupot, częste przytulanie. Niektórzy się  zmieniali, czasem kontakt się urywał lub trochę osłabł, ale byli, wtedy kiedy ich potrzebowałam. Ja też wiem, że jestem dla ludzi, wtedy kiedy oni mnie potrzebują. Czasem warto dać szansę, nawet jeśli nie można oczekiwać zbyt wiele. Nie rozpisuję się, bo to też osobny temat.

Stacja Opole x2

Tu jeszcze tak osobno. W Opolu spędziłam wyjątkowego i cudownego sylwestra, ale też spotkałam się z jedną osobą, z którą widziałam się tylko raz. Może się jeszcze zobaczymy. Nie wiem. Spotkanie było specyficzne, gdyż cały dzień chodziliśmy po parku z kocimi uszami, rozmawiając na tematy, o których się publicznie nie rozmawia. Myślę, że to spotkanie przełamało jakieś tam moje bariery dlatego, jeśli to czytasz, to serdecznie pozdrawiam. 

Pozdrawiam też Umieralnię, Fobikowo (mimo iż mnie tam nie ma, to Zakopane jest nasze), dwie osoby, które udzielały mi największego wsparcia. Oni wiedzą, że to o nich mowa :). A jedna z tych osób zaczyna korektorską działalność z moją nową książką, tak zdradzę. Może to potrwać dłużej, ale mam nadzieję, że w tym roku faktycznie się pojawi. A Wy jesteście moją "Sekstą" :).

3. Książki, filmy. 

 

Skoro już o tym mowa. Pisało się w tym roku, więcej poprawiało. Dołączyłam też do klubu recenzenta Na kanapie. Do wydawnictw nie piszę, bo mam dość książek. Nie nadążam czytać. W tym roku przeczytałam ich 28.

Nad filmami nigdy się nie rozwodzę, obejrzałam 25 filmów. Byłam w kinie na "King's Man: Pierwsza misja" i "Moje wspaniałe życie". Zobaczyłam też mały lokalny spektakl młodszych artystów "Zabić was to mało".

4. Remont

Idzie powoli tyle mogę stwierdzić.  Chwaliłam się już swoją biblioteczką. A teraz przeszedł czas na pracownię mojego męża. 

Połowa zdjęć mi się pogubiła, a nowych nie zrobię, bo tam jak zwykle już bałagan ;p. Spokojnie jeszcze Was oprowadzę. W kolejnym pokoju jest dużo półek na modele, biurko rękodzielnika, duży stół do grania, biurko z komputerem, szafka na drukarkę 3D i półka na gry planszowe. 

Jest gdzie tworzyć, jednak Nabuzael już nie bardzo chce uczestniczyć w prowadzeniu Pracowni Kotołaka. Ta pozostanie więc po prostu maskotkowa. Może czasem ja coś od niego pokażę :)

 

Tradycyjnie autoreklama na Vinted, OLX i Allegro nowe maskotki i możliwość zakupu mojej książki. Zapraszam również na Pracownię Kotołaka 

Moments don't come often
Let yourself embrace them
Take my hand and
Stare into my eyes
The past is far away