Rozwiążmy zagadkę w Providence, czyli powrót do Lovecrafta

 Cześć Kochani, co tam u Was?

U mnie ostatnio dużo się dzieje. Praktycznie nie mam czasu na książki ani social media. W tygodniu miałam dużo zamówień na pluszaki, a na weekendy jak nie wyjazd to rodzinna impreza. Tak wygląda cały maj i czerwiec zapowiada się podobnie. Dobrze, że odzyskałam trochę energii życiowej, jak zrobiło się cieplutko, bo bym nie podołała :). 

W ten weekend byłam na komunii u kuzynki, w czerwcu 18-stka brata. O wyjazdach poopowiadam bardziej szczegółowo. Gdzieś Was  zabiorę już w następnym poście. Na razie jednak nie będzie tak wesoło, bo znów wejdziemy sobie w mroczne klimaty. Jak mówiłam, nie ma za dużo czasu na czytanie, ale jak zaproponowało mi kolejną część Choose Cthulhu po prostu nie mogłam odmówić. 

Seria gier paragrafowych opierająca się na opowiadaniach Lovecrafta. O dziełach mistrza grozy wspominałam już <TUTAJ> i kolejne dwie gry przedstawiałam <TUTAJ>.

Już wcześniej miałam więc okazję przeczytać jedno z najdłuższych i najciekawszych opowiadań Lovecrafta:

H.P. Lovecraft "Przypadek Charlesa Dextera Warda"

W ogromnym skrócie: Pewien młodzieniec odkrywa badania przeprowadzane przez jego przodka. Mroczne tajemnice prowadzą go do szaleństwa, a przynajmniej tak uważano, zamykając go w szpitalu, z którego niedługo potem ucieka. Świetne dłuższe opowiadanie, w którym stopniowo rozwiązujemy zagadkę a towarzyszy nam nieustanne napięcie grozy, a jednocześnie piękne opisy rodzinnego miasta autora Providence. Pojawia się też motyw nekromancji. 

 

Edward T. Riker "Przypadek Charlesa Dextera Warda" – gra paragrafowa

Wydawnictwo Black Monk stworzyło piękną, a zarazem złowrogą serię gier paragrafowych w mrocznym klimacie opowiadań Lovecrafta. Inspiracji mistrzem grozy zarówno w książkach jak i grach jest bardzo dużo. Tutaj jednak dostajemy gry książkowe, w których możemy przeżyć przygody z konkretnych opowiadań Lovecrafta, trzymając się fabuły lub znajdując zupełnie inne zakończenia – czasem lepsze, a czasem jeszcze mroczniejsze...
Trzynasty już tom serii „Choose Cthulhu” bierze na warsztat jedno z najlepszych i najdłuższych opowiadań pisarza – „Przypadek Charlesa Dextera Warda”. Wcielamy się w postać lekarza z Providence. Nasz najlepszy przyjaciel prosi nas o pomoc, gdyż jego syna dopadła bardzo dziwna choroba. Jego ciało szybko się postarza, a on sam ulega chorej fascynacji powiązanej z jego tajemniczym przodkiem.
Naszym zadaniem jest rozwiązanie tej zagadki, udajemy się więc w różne miejsca, przeglądamy różne dokumenty, rozmawiamy z różnymi, często niepokojącymi ludźmi. Nie wiem, czy za dużo zdradzę, mówiąc, że być może nawet cofniemy się w czasie.
Tak jak w poprzednich częściach zabawa polega wybraniu według nas słusznego zachowania bohatera, które kieruje nas do konkretnego paragrafu. Po drodze mamy trochę urozmaiceń. Warto robić sobie notatki z prowadzonego śledztwa, które pomogą nam w dokonaniu dobrych wyborów. Ciekawym dodatkiem w tej części jest możliwość powrotu do niektórych miejsc i załączona mapka. Na samym początku udzielona jest instrukcja i choć brzmi trochę skomplikowanie, w czasie gry wszystko okazuje się proste. Jeśli tylko przestrzegamy zasad, stworzymy spójną historię. Oczywiście najprawdopodobniej mroczną z czarnym zakończeniem, ale też możliwe, że uda nam się wyjść ze wszystkiego cało.
Świetnie rozbudowa historia, klimat utrzymujący w stałym napięciu, piękne, a zarazem niepokojące opisy, przyprawione leciutko czarnym humorem, czyli to, co mieliśmy w poprzednich tomach. Ścieżek, którymi można podążyć, jest dużo, więc gra tak szybko się nie znudzi. Jak zawsze śmierć, lub postradanie zmysłów czyha na nas na każdym kroku. Stali czytelnicy psychiatryk poznają już po numerze paragrafu.
Zagadek nie ma dużo, ale są wymagające czujności i fajnie urozmaicają rozgrywkę. Jak zawsze zachwycam się też wydaniem. Papier, zapach, niepokojące ilustracje, wszystko to tworzy klimat starej zakazanej księgi. Na końcu spis postaci z portretami i wspomniana już wcześniej mapka, na której można robić sobie przydatne notatki. Moim zdaniem dodanie właśnie mapy i możliwości swobodniejszego poruszania się po mieście było świetnym zabiegiem, gdyż opisy Providence stanowią jeden z głównych atutów niniejszego opowiadania Lovecrafta.
Książka świetnie oddaje klimat opowiadania Lovecrafta i trzyma poziom poprzednich części z serii. Z czystym sumieniem mogę polecić każdemu fanowi grozy.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

 

Nawiedzony pałac (1963) i Wskrzeszony (1991)

Skoro już jesteśmy przy "Przypadku Charlesa Dextera Warda" chciałabym też wspomnieć o dwóch filmach będących jego adaptacją, o czym nie każdy wie. 

Nawiedzony pałac to ciekawy bardzo klimatyczny stary horror. Nie stawiamy tu na krew i falki, lecz na stopniowe budowanie napięcia. Piękna gra aktorska, sceneria, muzyka. Jak dla mnie ten film świetnie oddaje Lovecrafta. Jednak fabularnie mamy trochę różnic od oryginału. 

Natomiast Wskrzeszony tu mamy motyw uwspółcześnionej wersji, typowe gore, więc trochę obrzydliwości, dla niektórych to lepsze, dla innych gorsze. Mnie się bardziej podobał klimat poprzedniego, a jednak drugi również polecam, bo mimo uwspółcześnienia znacznie bardziej trzyma się fabuły, mamy bardzo dużo smaczków z oryginalnego opowiadania :). 

C Danchi

Obiecałam, że będę wrzucać więcej anime, więc będę się tego trzymać. Może wybrane dziś przeze mnie nie dotyczy tego konkretnego opowiadania, ale na pewno utrzymuje klimaty Lovecrafta. 

Osiedle C to niepopularne i krótkie anime – tylko 4 odcinki, moim zdaniem niedocenione. Opowiada o żyjącej na uboczu społeczności, do której nagle dołączają obcokrajowcy. Zaczynają dziać się niepokojące rzeczy i rozpoczyna się wzajemne obwinianie. Wszystko próbuje ratować 10-letnia bohaterka. Pełna pozytywnego nastawienia robi wszystko, by mieszkańcy bloku zostali przyjaciółmi. 

Mimo słodkiej loli bohaterki przygotujcie się tu na mocno krwawe motywy. Akcja dzieje się szybko, zakończenie jest dość zaskakujące i pozostawia pewien niedosyt. Mimo  to myślę, że właśnie taka skrócona wersja tego anime dodaje mu również wyjątkowości. 

A jak ktoś nie gustuje w horrorowych klimatach, jak zawsze zachęcam do przeczytania Seksty. 

Tutaj znajdziecie kilka pierwszych rozdziałów. 

Zapraszam także na Pracownię Kotołaka.