A jakie jest Twoje życzenie?

Dziś rozpoczynam nową serię na blogu, do której będę co jakiś czas wracać. Disney vs inne adaptacje. Będę przyglądać się historiom, z których Disney czerpał inspiracje. Porównywała je i szukała innych adaptacji książek, baśni, legend, historii. Co sądzicie o tym pomyśle?

ALADYN

Dżiny - demony w kulturze arabskiej, dobre lub złe duchy. Według wielu legend można było je sobie podporządkować, aby uwięzione w lampie spełniały życzenia swojego pana. Najbardziej popularną baśnią jest ta o Aladynie. Swoją popularność zyskała w szczególności przez animacje Disneya.

Zacznę od tego, że uwielbiam ten animowany film. Historia pewnego złodziejaszka o wielkim sercu, który zakochał się w córce sułtana. Kiedy staje się posiadaczem magicznej lampy, jego absurdalne marzenie może się spełnić. Piękna historia mówiąca o tym, że liczy się to, co mamy sercach. Bardzo charakterystyczną postacią jest dżin, którego poczucie humoru nie ma końca. Można się dobrze bawić, oglądając film któryś raz z kolei, bo pełno w nim różnych nawiązań do innych dzieł Disneya i nie tylko. Sama znajduję coraz to nowsze smaczki :)

W oryginale jednak ta historia wyglądała nieco inaczej. Pierwszym zaskoczeniem będzie fakt, że miejsce akcji to Chiny, a nie Agrabah (który najprawdopodobniej inspirowany był Bagdadem). Aladyn nie jest sierotą, stracił co prawda ojca, ale wychowuje go matka. Nie znajdziemy tu uroczej małpki ani latającego dywanu. Mamy więcej niż jednego dżina i nieskończoną ilość życzeń. Cała historia toczy się też nieco inaczej.  Nic jednak więcej nie chcę wam zdradzać z tej niedługiej opowieści. 

Wracając do Adaptacji Disneya, pojawiły się dwa sequele. Moim zdaniem Powrót Dżafara był tragiczny. Fabuła taka sobie. Wszystko kręci się wokół nawrócenia się gadającej papugi :P. Aladyn zachowywał się jak taki śmieszek, jakby nie był sobą. Strasznie mnie to irytowało. Król Złodziei trochę uratował sytuację. Mamy tu ładne nawiązanie do innej baśni z "Księgi tysiąca i jednej nocy" - "Ali baby i czterdziestu rozbójników". Rozwiązuje się parę zagadek z przeszłości głównego bohatera i co najważniejsze zachowuje się on tak jak powinien ;).

Do aktualnych tworów Disneya podchodzę z dystansem. Przerabianie najpiękniejszych bajek na filmy, które niewiele się różnią od oryginału poza tym, że grają aktorzy, jest - powiedzmy sobie szczerze - rzutem na kasę. To coś, co się sprzeda. Ludzie pójdą na to, chociażby z ciekawości. No nie zaprzeczę, działa. Aladyn zrobiony jest dobrze, powiem nawet, że bardzo dobrze. Miły powrót do bajki z dodatkowymi smaczkami. Silna i niezależna Dżasmina jest tu silniejsza i bardziej niezależna. Można się było tego spodziewać ;). Trochę wydłużone znane nam piosenki, nie mniej pięknie wykonane długo jeszcze brzmią w uszach po obejrzeniu. 

Teraz coś mniej znanego. Cudowna lampa Aladyna 1966 r. (czasem tytuł jest tłumaczony na Magiczna lampa Aladyna). Rosyjski film bardziej nastawiony na komedię. Do Bagdadu przybywa czarnoksiężnik w poszukiwaniu Aladyna, który pomoże mu zdobyć magiczną lampę. Chłopak przypadkiem uwalnia dżina i próbuje zdobyć serce bardzo rozkapryszonej księżniczki. Efekty specjalne trzeba przeboleć, ale film ma w sobie coś sympatycznego.

Jeszcze starszy film tym razem francuski. Le Meraviglie di Aladino 1961. Tutaj twórcy odbiegają od znanej nam historii i znów stawiają bardziej na komediowy aspekt. Aladyn owszem znajduje lampę, ale nie do końca wie jak jej używać, za to idealnie pakuje się w coraz to dziwniejsze tarapaty. Tymczasem na księcia planowany jest zamach przez złego wezyra. Film miejscami zabawny, ale to raczej zależy od naszego poczucia humoru. 

 Może film Aladyn i Lampa Śmierci z 2012 r. pozostawia wiele do życzenia, ale nie mogłabym o nim nie wspomnieć. Przede wszystkim ciekawy pomysł. Dżina znamy jako dobrego, często zabawnego ducha, który spełnia życzenia. Jednak były też złe dżiny, których uwolnienie mogło skończyć się tragicznie. Tutaj właśnie mamy potwora żerującego na ludzkiej chciwości. Film nie jest zły, taka historyjka fantasy o Aladynie, który próbuje zamknąć złego dżina. Jest tu potencjał na coś lepszego. 

Aladyn Superfantagenio (1986) znowu inna wersja i znowu komedia. Pomysł również ciekawy, bo gdyby tak przenieść tę arabską opowieść w czasy współczesne. Oczywiście współczesne dla powstania filmu. Nastolatek przypadkiem uwalnia dżina, który nie do końca zna realia życia w Miami. Trochę taka familijna komedyjka, przyjemna, zabawna.

Ostatni film również komedia - parodia z 2015, czyli coś nieco nowszego. Nowe przygody Aladyna i od razu wspomnę o drugiej części Całkowicie nowe przygody Aladyna (2018). Przed świętami dwójka złodziei planuje napad na sklep. Jeden z nich przebrany za Mikołaja zostaje wrobiony w opowiadanie dzieciom bajek. Tak rozpoczyna historię złodzieja Aladyna i jego kolegi. Dużo humoru, mega dużo nawiązań, podtekstów, uwspółcześnień. Jak na kino familijne przystało, nie zabraknie również morału. Druga część trzyma poziom i przy obu świetnie się bawiłam. A przyznam szczerze przed chęcią napisania tego posta o tych filmach nie słyszałam :)

 

Czy to wszystko w tę arabską noc? Z mojej strony tak i dziękuję Wam za wspólny lot dywanem po adaptacjach Aladyna. Czy wszystkich? Oj nie nie jeszcze mamy serial Bollywoodzki, serial animowany, anime i pewnie jakieś jeszcze filmy, których nie wygrzebałam. 

Co moim zdaniem oceniam najlepiej? Pierwszego Disnejowskiego Aladyna i Nowe przygody Aladyna. 

Co jest najbardziej zbliżone do oryginału? Fragment miniserialu, o którym wspomniałam w poprzednim poście.  "Baśnie z tysiąca i jednej nocy". Tylko tam mamy Chiny i choć historia też odbiega, cały klimat baśni jest nieco bardziej zachowany. 

 

A jakie byłoby wasze życzenie, gdybyście znaleźli lampę z dżinem?