Ostatnia aria Mozarta - Matt Rees

Hej kochani! Jak tam Mikołajki? Ja w tym roku pierwszy raz sprawiłam prezent sama sobie i to nie byle jaki :D. Zamówiłam korektę swojej książki. Czas, żeby specjalista naniósł ostateczne poprawki, nim trafi w wasze rączki, bo mam nadzieję, że przynajmniej do niektórych z Was trafi ;)

Ostatnio tak przeglądam Bookstagramy, blogi książkowe i wszyscy już czują święta. Czytacie słodkie romanse z choinką w tle, o smaku piernika i z mnóstwem lukru. Nie wiem, czy to do końca dla mnie, a jednak może fajnie by coś świątecznego (lub pół-świątecznego) wstawić. Prowadzona tymi rozmyśleniami, przeglądam wszystkie moje książeczki i nic. Nic świątecznego, nic zimowego. Nie będę na siłę kupować książki, którą przeczytam tylko raz – więc zostaje biblioteka.

Tak poszłam do biblioteki i szukałam ładnej okładki. Możecie się śmiać. Ja sama się z siebie śmieję, zwłaszcza że niczego świątecznego nie znalazłam, ale mam zimową! Brawo ja. Klimat grudniowy jest, a opowieść o... muzyce. W mojej książce muzyka również odgrywa bardzo dużą rolę. Pomyślałam więc... Czemu nie?

 

Wiecie, kim był Wolfgang Amadeusz Mozart? Głupie pytanie, prawda? Mogłabym je zadać w przedszkolu. No dobrze, a wiecie, kim była Nannerl? O właśnie, może znajdą się osoby, które studiowały życie Mozarta i skojarzą jego siostrę. Równie utalentowaną, której los (a może ojciec) nie pozwolił dzielić z bratem zaszczytów i sławy.

Wolfgang zmarł od gorączki, najprawdopodobniej. Jednak przed śmiercią powtarzał, że został otruty. Do dziś śmierć wielkiego kompozytora owiana jest tajemnicą. Autor niniejszej książki wyprowadził na pierwszy plan niedocenioną Marię Annę Mozart i zadał bardzo ważne pytanie: A co, jeśli...?

Książka, choć opisuje fikcyjne wydarzenia, trzyma się wielu faktów, a postacie w niej są autentyczne. Daje to czytelnikowi okazje do zastanowienia się, czy faktycznie śmierć wielkiego kompozytora nie skrywała w sobie jakiejś tajemnicy. Ja co chwilę odrywałam się od książki, by sprawdzić jakiś fakt, co sprawiło, że podczas czytania dowiedziałam się więcej o Mozarcie niż kiedykolwiek na lekcji muzyki, czy historii.

Może nie jest to genialny kryminał, który czyta się z zapartym tchem. Postacie nie są idealnie wykreowane, a jednak książka ma coś w sobie. Mamy tajemnicę, trochę romansu, polityki i intryg, a także walkę o równość kobiet.
Wątek wolnomularstwa już nie raz wykorzystywany był w książkach z elementami historycznymi (np. w czytanym przeze mnie niedawno „Mieście duchów”). Tu również autor skorzystał z faktu, że Mozart autentycznie należał do loży masońskiej i komponował dla niej utwory.

Na dodatek cały czas towarzyszy nam muzyka. Powieść utrzymana jest w tonacji jednej z kompozycji Wolfganga, a do treści wplecione są różne utwory. Pięknie wykorzystane dzieła mistrza. Najprzyjemniej się czyta, słuchając właśnie Mozarta w tle.