Dawno, dawno temu (przed pandemią) w Kluczborku

Zacznę od tego, że wczoraj miałam urodziny. Tak czekam na życzenia 😁, ale nie tylko o to chodzi. Przypomniałam sobie jak w zeszłym roku, kiedy ta cała pandemia nas zaskoczyła, pomyślałam - za rok sobie wszystko wynagrodzę, zrobię wypas urodziny, pozapraszam gości albo jeszcze lepiej pojadę na wycieczkę, lub kurcze, chociaż do kina pójdę i koniecznie na naleśniki. No i taki ch...

Ale dobra jest, jak jest, wszyscy płaczą, to się nie będę nad sobą użalać. Kiedy pisałam podsumowanie 2020, zerknęłam na podsumowanie 2019. Wspominałam tam o jednej wycieczce, której nie opisałam, miałam opisać później, ale po prostu zapomniałam. Co się odwlecze... Także z okazji urodzin, żeby się pocieszyć, lub dobić, jak kto woli... Sobie powspominam :P

 ***

To było jakoś latem (poznaję, bo mam krótki rękaw na zdjęciach :P) dawno, dawno temu (poznaję, bo nie mam maseczki). Byliśmy wtedy z mężem u teściów na parę dni i stwierdziliśmy, że się przejedziemy, zobaczyć co też ciekawego można zwiedzić w okolicy. Na pierwszy strzał poszedł Kluczbork. 

Głównym naszym celem było  Muzeum im. Jana Dzierżona. Budynek z przylegającą do niego wieżą ciśnień, pięknie obrośnięty bluszczem już z daleka przykuwa wzrok.

W muzeum mamy wystawy stałe związane z pszczelarstwem oraz wystawy czasowe. My akurat trafiliśmy na wystawę "Polskie rodziny w latach II wojny światowe". Składająca się głównie z samych listów, wspomnień dziecięcych rysunków, ale chwytająca za serce... Pocztówki wysyłane przez dzieci do tatusia z ufnym pełnym nadziei pytaniem "Kiedy wrócisz?"...

Wystawa stała o wiele weselsza. Mogliśmy tu dowiedzieć się całkiem sporo o pszczelarstwie, zarówno tym dawnym jak i współczesnym. Trochę historii przedstawionej na manekinach, w piśmie, filmach, narzędzia i to, co najważniejsze, czyli ule. W ostatniej sali przywitało nas wesołe bzyczenie pszczół. Oprócz tego trochę zabytków z innych dawnych zawodów i życia codziennego, kultury ludowej związanej z regionem. Pokażę wam kilka zdjęć stanowiących część wystawy.

Na ostatnim zdjęciu pokój ks. dr Jana Dzierżona. Człowieka, który bardzo przyczynił się do rozwoju pszczelarstwa.

Jednak najpiękniejszy jednak był skwer przed budynkiem a w nim oczywiście ule, rzeźbione w najprzeróżniejsze kształty. Musicie przyznać, że mają swój urok. 

Przed wejściem również całkiem sporo ich stoi :)

W samym mieście nie spędziliśmy dużo czasu. Oprócz wspomnianego muzeum zrobiliśmy sobie jeszcze spacer po parku, podziwiając piękną fontannę i kościół  Pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych.

Miło było sobie powspominać nie patrząc na to co jest za oknem (Wiosno, gdzie jesteś?) ani, co gorsza, w wiadomościach. Byliśmy jeszcze w dwóch miejscach, ale myślę, że wspomnę o nich mimochodem, rozpisując się na inne tematy. 

Zdrowia i słoneczka życzę :)