Czego nauczył mnie ten rok

 

To jeszcze nie jest podsumowanie. O tym co przeczytałam, zobaczyłam i przeżyłam w tym roku; napiszę następnym razem. Pewnie trochę ponarzekam, ale też miło powspominam. Myślę jednak, że ten temat zasługuje na osoby post. Może w sposób ogólny i bez szczegółów, ale chcę wam opowiedzieć, czego nauczyłam się w tym roku (oprócz tego jak przeżyć zarazę i przygotować się na apokalipsę zombie budując fortecę z papieru toaletowego :D)

Nie jestem idealna

Popełniłam w tym roku wiele błędów. Nie ze wszystkim potrafiłam sobie poradzić. Miałam dużo czasu, by przyjrzeć się lepiej swoim wadom. Nad niektórymi mogę pracować. Każdy przecież może zmieniać się na lepsze, ale nauczyłam się też niektóre akceptować. W końcu nie jesteśmy idealni. Mamy prawo do upadków, większych i mniejszych grzeszków, mamy prawo się mylić. Nie można zmienić się całkowicie. Nie można pracować nad wszystkim. Nieidealny świat też ma swój urok. 

Małe potrzeby stawiam ponad duże pragnienia

Zrozumiałam, że w życiu nie chodzi o wielkie marzenia i ambicje ponad możliwości. Oczywiście można je mieć, ale to nie one dają nam prawdziwą radość i satysfakcje. Czy nie lepiej skupić się na spełnianiu małych potrzeb dnia codziennego? Owszem mogą one prowadzić do czegoś większego i fajnie jak to przyniosą, ale wcale nie muszą.

Nie myślę o tym, by zacząć zarabiać na pisaniu. Ba... Nie myślałam, by wydać książkę. Chciałam stworzyć bohatera, a nawet kilku w swojej głowie; zaprzyjaźnić się z nimi i zobaczyć świat innymi oczami. Potem zapragnęłam przelać to na papier. Spełnianie tych zachcianek przyniosło mi więcej szczęścia niż gotowa książka.

Podobnie jest z miłością. Nie trzeba od razu marzyc o szczęśliwym małżeństwie i gromadce dzieci. Na początku jest przecież tylko pragnienie bycia obok. Wywołania uśmiechu u drugiej osoby, dłuższego spojrzenia, chwycenia się za ręce. W danej sekundzie to może być całym światem. By robić to, co  chcemy w życiu, trzeba słuchać swojego serca w każdej sekundzie naszego życia. 

Walczę nawet gdy wszystko się sypie

Ten rok był próbą. Przelałam trochę łez, wyrzuciłam trochę złości, poddawałam się, ale tylko na chwilę. Ten rok pokazał mi, że kiedy jesteśmy w sytuacji bez wyjścia, gdzieś tam jeszcze błyska iskierka nadziei, która jest jaśniejsza, niż nam się wydaje. Problemy przemijają, rozwiązują się same, czasem trzeba im tylko trochę pomoc i nie poddawać się. Będzie lepiej, jeszcze będzie pięknie – te słowa nie dotyczą tylko walki z pandemią, ale każdej naszej walki w życiu. 

Doceniam piękno

Dużo tworzę, na pewno przynosi mi to sporo satysfakcji. To, co posiadam materialnie, też jak najbardziej mogę docenić. Ważne są dla mnie relacje z bliskimi i dają mi one wiele radości, ale jest coś jeszcze. Błaha rzecz i niby bez tego można się obyć. Potrzeba, na którą według niektórych marnuje tylko czas, a robię to tylko dlatego, że lubię.

Lubię patrzeć w niebo i spacerować po lesie, podziwiać piękne obrazy, zwiedzać miejsca znane i nieodkryte. Nie istotne, czy są na końcu świata, czy obok mojego podwórka.

Post ubogaciłam zdjęciami z dwóch miejsc, które mnie doprawdy zachwyciły. Łazienki Królewskie w Warszawie – ostatni raz jak byłam w stolicy, nie miałam okazji ich zwiedzić, a to naprawdę miejsce konieczne do zobaczenia. Warto poświecić cały dzień na spokojny spacer przez ogrody. Najbardziej chyba urzekł mnie Amfiteatr i hihi oswojona wiewióreczka. 

Drugim miejscem jest park Gródek w Jaworznie. Taki kawałek raju na ziemi i to niedaleko mojego miejsca zamieszkania. Kto ma niedaleko, koniecznie musi pojechać. Wstęp jest darmowy, a co tam można robić... Hmm nic. Tylko stać i patrzeć zachwycając się kolorem wody, ewentualnie spacerować oglądając jeziorko z góry lub usiąść sobie na kocyku i zrobić piknik. Pomarnować trochę czasu dla piękna? Warto :)

Kiedy pisze ten tekst, siedzę na parapecie i spoglądam na płatki śniegu. Ktoś się zastanawia czy jestem smuta. A ja przecież się uśmiecham... :)

Tego Wam Kochani życzę na Nowy Rok akceptacji siebie, spełniania swoich małych potrzeb, siły do walki i chwili wolnego, by móc się zachwycić.