Seksta - Nieopublikowany Fragment Wielkanocny

Cześć Kochani, długo zastanawiałam się co Wam napisać w ten czas. Jak obchodzić święta w okresie kwarantanny? To takie oklepane. Pewnie już każdy z Was jakiś sposób znalazł. Nie będę Wam wrzucać pomysłów na ozdoby czy dania, bo sama ich nie mam. Nie uraczę książką czy filmem z tą tematyką, bo nic nie przychodzi mi do głowy.
Prawie bym się poddała, ale z pomocą przyszli mi bohaterowie mojej książki. Taka niespodzianka dla Was. Ci, którzy czytali Sekstę, zrozumieją więcej, ale i pozostałych gorąco zachęcam. Fragment, który nie znalazł się w książce, z prostego powodu. Powstał dzisiaj :) 

Pewien popadający w ruinę dom, w zapomnianym przez Boga mieście zwanym Wygwizdek, tego dnia mienił się tysiącem kolorów. Różnobarwne palmy ozdabiały każdy kąt. Puchate bazie, suszone kwiaty, gałązki bukszpanu i wierzby... Między tym wszystkim przechadzała się młoda dziewczyna, której kolorowe pasemka idealnie pasowały do otoczenia. Ustawiła małe, wiosenne symbole płodności z długimi uszami, gdzie tylko się dało. Jedne były z drewna, inne ze słomy, z gipsu i masy solnej. Każdy zrobił jednego, prócz oczyścicie mej leniwej osoby. Na razie zajęty byłem chodzeniem krok w krok za Jagodą i patrzeniem jej na ręce.
– Szybko się rozmarzają.
– Jak to zające – powiedziała, uśmiechając się lekko.
– Symbole nowego życia... Jak te jajka? – ciągle jeszcze uczyłem się tych zwyczajów i obyczajów nieogarniętych.
– Wiosennego odrodzenia – wyjaśniła lekko melancholijnym głosem, poprawiając zajączkowi druciane wąsiki.
– A baran? – Podniosłem cukrowego baranka z naszego wielkanocnego stołu. Czekaj, nie mów. Sam sobie przypomnę. Symbol łagodności.
Dziewczyna pacnęła pupą na podłogę z najładniejszym zajączkiem w ręku i pokręciła przecząco głową. Odbierając to za zachętę, usadowiłem się wygodnie koło niej.
– To symbol siły.
– Czytałem, że... – Chciałem jej przerwać, lecz to ona przerwała mi.
– Owszem łagodności też, ale to za mało. To jest ten rodzaj łagodności, do którego potrzeba dużo siły.
– Chyba nie do końca rozumiem.
– Chrześcijanie uznają baranka za symbol Chrystusa, który umarł męczeńską śmiercią za nasze grzechy. Poddał się ludzkiemu okrucieństwu, a jednocześnie cały czas walczył, realizował swój cel, zachował dobroć i łagodność. Nie potrzebował siły do tego, żeby się im przeciwstawić, ale żeby to przetrwać i wnieść w nasze życie większe dobro.
– Jak ty to odbierasz? Wiem, że nie jesteś zagorzałą chrześcijanką. Mimo to obchodzisz te święta.
– Jeśli chodzi o wiarę, ciągle szukam tak jak ty. – Posłała mi delikatny uśmiech. – W tym wszystkim jednak widzę głębsze przesłanie dla każdego z nas, niezależnie od wiary. Czasem spotykamy w naszym życiu przeszkody, z którymi nie potrafimy sobie poradzić. Coś, na co nie mamy wpływu, a to zaburza całe nasze dotychczasowe życie, czujemy się bezradni i bezsilni. Mamy ochotę się buntować, walczyć ze złem tego świata, jednak gwałtem niczego nie osiągniemy. Wtedy potrzebujemy takiej siły baranka. Łagodnej siły, która mimo wszystko pozwoli nam pozostać sobą.
– I to wszystko?
– Nie, przyda się jeszcze wiara.
– Czyli jednak?
– Nie wiara w Boga. To już indywidualna sprawa każdego. Chodzi mi o wiarę w to, że jeśli pokonamy zło w odpowiedni sposób, przyniesie ono większe dobro. – W tym momencie Jagoda wstała i położyła zajączka koło baranka. – Przyniesie nowe życie jak wiosna po zimie.
– A skoro już mowa o symbolach nowego życia, to malujemy te jajka? – zapytałem radośnie, podrywając się z ziemi.
– Ileż w tobie entuzjazmu – radosne iskierki w jej oczach podpowiedziały mi, że można zejść z poważnych tematów.
– Nie znam do końca tych zwyczajów. Tylko teraz mi wytłumacz czy mamy je sami sobie malować, czy dziewczyny nam pomalują.
– Omen... Kurze jajka – Dziewczyna chyba nie do końca wiedziała, czy żartuję, czy mówię serio.
– Mówiłaś, że chodzi o symbol życia.
– Bo z jajek wykluwają się kurczaki.
– Czemu mamy czcić symbol nowego życia kury, skoro możemy ludzkiego?
– Nikt ci nie będzie tutaj jajek malował...
W tym momencie do siedziby wbiegła radosna blondyneczka w sukience z haftowanymi pisankami. Już od progu przywitała ich okrzykiem:
– Karolcia kupiła kolorowe mazaki!
Jagoda zrobiła minę, jakby chciała powiedzieć, że to jeszcze nic nie znaczy. W tym momencie Karolina dodała:
– Spokojnie są zmywalne.

Bądźmy silni, by przetrwać najtrudniejsze sytuacje (fot. Kamil Młodzianowski - Rimake)

Kochani z okazji Świąt Wielkanocy życzę Wam siły i łagodności, a także dużo szczęścia i zdrowia, bo to nam najbardziej teraz potrzebne. Całym sercem jestem z tymi, którzy zostali sami na święta. Trzymajcie się ciepło. To wszystko się skończy. Damy radę!

WESOŁYCH ŚWIĄT!

Zajączek z Pracowni Kotołaka

A od siebie zarzucam małą reklamą. Jeśli ktoś chce lepiej poznać bohaterów Seksty, e-book można kupić tutaj, a po książkę papierową zgłaszajcie się do mnie ;).